Κέβιν Κάρτερ
| Κέβιν Κάρτερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Kevin Carter (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 13 Σεπτεμβρίου 1960[1] Γιοχάνεσμπουργκ |
| Θάνατος | 27 Ιουλίου 1994[2][3][4] Γιοχάνεσμπουργκ |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νότια Αφρική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολεμικός φωτογράφος φωτορεπόρτερ δημοσιογράφος φωτογράφος |
| Αξιοσημείωτο έργο | The vulture and the little girl |
| Περίοδος ακμής | 1975[5] - 1994[5] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Pulitzer Prize for Feature Photography (1994) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κέβιν Κάρτερ (Kevin Carter, Γιοχάνεσμπουργκ, 13 Σεπτεμβρίου 1960 - Γιοχάνεσμπουργκ, 27 Ιουλίου 1994) ήταν Νοτιοαφρικανός φωτορεπόρτερ, βραβευμένος με το Βραβείο Πούλιτζερ για Αξιόλογη Φωτογραφία. Ξεκινώντας την καριέρα του ως φωτορεπόρτερ αθλητικών γεγονότων για την τοπική εφημερίδα Sunday Express[6], αργότερα ως μέλος μιας τετραμελούς ομάδας λευκών φωτορεπόρτερ γνωστής ως The Bang Bang Club[7] κάλυψε στη δεκαετία του '80 τον ξεσηκωμό για την άρση του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Τα γεγονότα που αποτύπωσε με τον φακό του προβλήθηκαν στο χρόνο, ενίοτε ως εξώφυλλα, γεγονός που του προσέδωσε κύρος και δημοσιότητα. Ήταν εκείνος που αποτύπωσε φωτογραφικά τη «μέθοδο εκτέλεσης με το κολλιέ»[8].
Σε συνεργασία με το Reuters και τη Sigma Photo NY η δράση του επεκτάθηκε σε όλες τις διενέξεις της Νότιας Αφρικής και η δημοσιότητα που αποκόμισε του απέφερε αρκετές βραβεύσεις.
Νότιο Σουδάν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την άνοιξη του 1993 ο Κάρτερ ταξίδεψε στο Νότιο Σουδάν μαζί με τον Ζοάο Σίλβα, ακολουθώντας τα ίχνη της τοπικής εξέγερσης. Απαθανάτισε με τον φακό του τη φτώχεια και την εξαθλίωση του γηγενούς πληθυσμού. Στο χωριό Αγιόντ ο Κάρτερ συνάντησε ένα μικρό κορίτσι εξαντλημένο από την πείνα λίγο πριν φτάσει στον σταθμό τροφοδοσίας του ΟΗΕ. Ακολουθώντας τις γενικές οδηγίες της μη επαφής με τα θύματα ο Κάρτερ φωτογράφισε το μικρό κορίτσι, προσθέτοντας στο θέμα και το όρνεο που περίμενε το θάνατό του[9]. Οι New York Times αγόρασαν και δημοσίευσαν αμέσως τη φωτογραφία, η οποία προκάλεσε σημαντικές διαμαρτυρίες και ξεσήκωσε κατηγορίες εναντίον του φωτογράφου. Η δημοσίευση της φωτογραφίας ωστόσο, έφερε ως αποτέλεσμα την αύξηση της βοήθειας στα πληγέντα χωριά του Σουδάν.
Ένα χρόνο μετά, τον Μάιο του 1994 ο Κέβιν Κάρτερ παρέλαβε το Βραβείο Πούλιτζερ για Αξιόλογη Φωτογραφία (Pulitzer Prize for Feature Photography) στη Βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου της Κολούμπια.
Αυτοκτονία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιούλιο του 1994 ο Κάρτερ αυτοκτόνησε με μονοξείδιο του άνθρακα σε ηλικία 33 ετών από βαθιά κατάθλιψη εξαιτίας του γεγονότος και των κατηγοριών που ακολούθησαν.
Τμήμα του σημειώματος αυτοκτονίας που άφησε:
Έχω κατάθλιψη... χωρίς τηλέφωνο.. λεφτά για νοίκι..λεφτά για υποστήριξη παιδιών..λεφτά για χρέη.. λεφτά!!!... Με στοιχειώνουν οι ζωντανές αναμνήσεις θανάτων και πτωμάτων και θυμού και πόνου .. αναμνήσεις παιδιών που λιμοκτονούν ή είναι τραυματισμένα, τρελών πολεμάρχων, δολοφόνων εκτελεστών.. Πάω να συναντήσω τον Ken (πρόσφατα εκλιπών συνάδελφός του, Ken Oosterbroek) αν είμαι τόσο τυχερός.
Παραπομπές σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 www
.theguardian .com /media /2014 /jul /30 /kevin-carter-photojournalist-obituary-archive-1994. - ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /393584. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2017. - ↑ «Luminous-Lint» (Αγγλικά) Kevin__Carter. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Carter, Kevin» 13 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /393584. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2022. - ↑ «Scott MacLeod «The Life and Death of Kevin Carter»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2008.
- ↑ «Σύνοψις ιστορίας για το σχετικό Ντοκυμανταίρ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2008.
- ↑ Auto da fe, θάνατος δια πυράς με ένα λάστιχο γεμάτο βενζίνη γύρω από το λαιμό του θύματος
- ↑ Κατόπιν, αφηγήθηκε στον δημοσιογράφο που του πήρε συνέντευξη, κάθισε κάτω από ένα δέντρο, «καπνίζοντας τσιγάρα και κλαίγοντας». Ο πατέρας του, Τζίμι Κάρτερ (Jimmy Carter) είπε το τελευταίο βράδυ: «Ο Κέβιν πάντα κουβαλούσε τον τρόμο της δουλειάς που έκανε» - The New York Times. Από το Wanting a Meal
Διαδικτυακοί τόποι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- TIME Domestic (September 12, 1994), Volume 144, No. 11, "The Life and Death of Kevin Carter" Αρχειοθετήθηκε 2013-08-26 στο Wayback Machine. by Scott MacLeod, Johannesburg. Retrieved February 19, 2006.
- "The Death of Kevin Carter: Casualty of the Bang Bang Club". HBO documentary. August 17, 2006,
- https://web.archive.org/web/20080311123733/http://www.thisisyesterday.com/ints/KCarter.html
- "The boy who became a postcard" (Ehagakini Sareta Shōnen). Akio Fujiwara 2005. ISBN 4-08-781338-X